حلوای هاکانی
حمیرا محمودزاده
4 دنبال کننده4,533 کالری
4 تعداد نفرات
5 دقیقه برای آماده سازی
10 دقیقه برای پختن
حمیرا محمودزاده
4 دنبال کننده4,533 کالری
4 تعداد نفرات
5 دقیقه برای آماده سازی
10 دقیقه برای پختن
طرز تهیه حلوای هاکانی
حلوا از جمله دسرها و خوراکی هایی است که نه فقط در ایران بلکه در اکثر کشورهای مسلمان از جمله ترکیه نیز جایگاه ویژه ای دارد. این دسر شیرین گاه شریک شادی و گاه شریک غم است. هنگام تولد، مرگ، رفتن به خارج یا بازگشت، در عروسی ها، مجالس و بهبودی بیمار، پختن حلوا و سرو آن بین دوستان و خانواده محبوبیت و طرفداران ویژه ای دارد. فراتر از طعمی که کام را شیرین می کند، در واقع نوعی فرهنگ است. در کشور ترکهای عثمانی نیز، حلوا به عنوان یک منبع غذایی مقوی و لذیذ، برای قرن ها دسر مورد علاقه عثمانی ها بوده که آن را از سفره کنار نمیگذاشتند. گذشته از آن یکی از ضروریات فرهنگ آشپزی آناتولی در کشور ترکیه نیز محسوب میشود و صرفا یک دسر یا فقط یک طعم نیست. یکی از بزرگترین شرکای شادی و غم مردمان این کشور است. در ادامه با آموزش طرز تهیه حلوای هاکانی با ما همراه باشید .
مواد مورد نیاز برای حلوای هاکانی
مراحل آماده سازی حلوای هاکانی
توضیحات
حلوای هاکانی که به معنای حلوای هاکان است، از جمله دسر و غذاهای لذیذ عثمانیها است که در تاریخ آشپزی کشور ترکیه هنوز باقی مانده است. جالب است بدانید که برای اولین بار این حلوا در شهر ادیرنه ترکیه پخته و سرو شد. شهر ادیرنه در کشور ترکیه شهر مرزی این کشور با کشور یونان است همچنین از قدمت تاریخی خاصی نیز برخوردار است. گفته میشود این حلوا که در سینی سرو می شود از دسرهای مورد علاقه سلطان محمد فاتیح بوده است و عنوان می شود که در جلسات سلطان از این حلوا سرو میشده است.
همچنین نقل است که در ماه رمضان از این حلوا استفاده میشده و مواد اصلی این حلوا نیز عبارت بودند از؛ عسل، شیر و آرد برنج. باید خاطرنشان کرد که سه ماده اصلی در سنت حلوای ترکی عبارتند از؛ آرد، نشاسته و بلغور. اگرچه امروزه برای تهیه حلوا از شکر استفاده میشود، اما در قدیم از عسل برای شیرین کردن آن استفاده میکردند. همچنین کیفیت عسل یکی از مهمترین عوامل موثر بر طعم حلوا محسوب می شد. به علاوه مهم ترین ترفند حلوای تهیه شده در قدیم این بود که حلوا را روی آتش شدید می پختند. مهم ترین ویژگی حلوای هاکانی که حلوای هاکانی را از سایر حلواها متمایز می کند این بود که صرفا برای خانهای آن دوره یعنی سلاطین سرو می شد.